🎱 Moja Siostra Zrobiła Mi Dobrze
Karola nie było. Moja siostra siedziała przy stole w milczeniu i piła kawę małymi łykami wzdychając cichutko od czasu do czasu. Znałam ją na tyle dobrze, żeby domyśleć się, że chciałaby mi coś powiedzieć, ale nie bardzo wiedziała, jak zacząć. – Stało się coś? – spytałam. – Muszę coś ze sobą zrobić – odparła.
Zobacz 7 odpowiedzi na pytanie: Czy moja koleżanka zrobiła dobrze ? Pytania . Wszystkie pytania; Ładne zrobiła mi koleżanka zdjęcie ? 2010-05-21 22:05:58;
Jola była, jak to mówią, „późnym dzieckiem”. My z Kaśką powoli szykowaliśmy się już w dorosłe życie. Moja starsza siostra studiowała psychologię, ja kończyłem technikum i od razu chciałem iść do pracy. I wtedy właśnie Jola „przydarzyła” się naszym rodzicom. Różnica wieku między nami a nią była tak duża, że
razy taka jak moja i każda jej ręka jest dwa razy taka jak moja. I jest bardzo silna. Potrafi podnieść fotel, który stoi w pokoju taty, i to jed-ną ręką, zupełnie jak Fizia Pończoszanka na obrazku w książce, gdzie uśmiechnięta unosi w górę konia. Na początku Pippi miała na imię Fizia. Bo moja siostra jest ruda
Moja siostra długo spełniała pokładane w niej nadzieje. Najlepiej w szkole zdała maturę i spośród kilku kierunków wybrała właśnie prawo. Pojechała pewna, że podbije stolicę. Wróciła zaledwie pół roku później – z załamaniem nerwowym. – Nie chcę tam żyć! Nie znoszę tych ludzi, tego miasta!
x4OVTPU. Odpowiedzi skaładzifko:3:o:) odpowiedział(a) o 19:19 każdy jest zboczony 1 0 Chara odpowiedział(a) o 19:19 Jestem zboczona -,- 1 0 Upon This Dawning. odpowiedział(a) o 19:21 Spokojnie, nie ma się czego wstydzić, mi zrobiła kiedyś matka loda.(i to przy ojcu!) 1 0 maniak56529 odpowiedział(a) o 19:20 Tak myślałem... Jaki smak? Truskawkowy? :P 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub
„To nie jest życie, które chciałam przeżyć!” Mama i ja opiekowałyśmy się jej córką. Miała na imię Maszą. Moja siostra Katia urodziła dziecko i po prostu zniknęła, zostawiając go z nami... Żadnych wiadomości, żadnych pieniędzy, tylko jedna kartka: „To nie jest życie, które chciałam przeżyć!”. Mama i ja opiekowałyśmy się jej córką. Miała na imię Maszą. Kiedy miała 3 lata, moja mama i ja złożyłyśmy pozew i pozbawiłyśmy siostrę praw rodzicielskich, a mama została jej prawnym opiekunem. Masza dorastała na naszych oczach, stała się wesołym dzieckiem. Nazywała mnie mamą, ponieważ byłam z nią od dzieciństwa. Kiedy miała 5 lat, musiałam dokonać trudnego wyboru. Andrey, mój chłopak, byłby zadowolony, gdyby miał własne dzieci, ale odmówił wychowania cudzego dziecka. Postawił mi ultimatum: on albo Masza. „Nie wierzę, że twoja dobroć będzie owocować w przyszłości” - powiedział mi. Dokonałam wyboru na korzyść dziecka. Oczywiście trudno było rozstać się z ukochaną osobą, ale byłam zdeterminowana. Potem moja mama i ja sprzedałyśmy mieszkanie i przeniosłyśmy się w inne miejsce, aby Masza o wszystkim zapomniała. Nie chciałyśmy nic jej powiedzieć, ale nie można ludziom zamknąć ust. Po zerwaniu z Andreyem skończyłam ze swoim życiem osobistym. Myślałam tylko o wychowaniu Maszy. Kilka lat później moja matka zmarła i zostawiła mi testament, aby jakoś ochronić nas przed zaginioną Katią. Ona nawet nie przyszła na pogrzeb swojej matki. Od 18 lat wychowuję i opiekuję się jej dzieckiem. Ale tego dnia wszystko się zmieniło... Przed nasz dom podjechał elegancki samochód. Wyszła z niego Masza z drogą torbą i telefonem. Katya powiedziała Maszy, podobno przez cały ten czas nie pozwalałam się z nią kontaktować. Uwierzyła w te bzdury i zrobiła skandal. Nazywała mnie „żałosnym konsultantem”. Zażądała, aby nie nazywać jej już moją córką. W ciągu kilku sekund straciłam sens życia. Żyłam tak prawie pół roku, nie widząc sensu... Nie jadłam, nie piłam, po prostu chodziłam do pracy, żeby nie umrzeć w samotności. Pewnego pięknego dnia mój szef Igor zażartował i powiedział, że zwolni mnie, gdybym nie poszła z nim na randkę. I poszłam. Potem na kolejną, i na kolejną... Okazało się, że jestem kobietą i że mogę być kochana. Po pewnym czasie zaszłam w ciążę. Nie masz pojęcia, jak bardzo się ucieszyłam, gdy się o tym dowiedziałam. Wtedy moja radość zmieniła się w straszliwy niepokój. Nie wiedziałam, jak zareaguje na to Igor. Był również szczęśliwy i zaproponował zalegalizowanie naszego związku. Tak stworzyłam swoją rodzinę. Pewnego pięknego dnia przyszli do mnie Katya, Masza i jakiś chłopak. Okazało się, że moja siostra zabrała Maszę na przeszczep nerki dla tego chłopca, jej syna z drugiego małżeństwa. Ale coś poszło nie tak. Okazało się, że ojcem dziecka był nie mąż Kati, a jej kochanek. Oczywiście DNA Maszy nie pasowałyby do tego chłopca. Mąż okazał dobre serce i pomógł w leczeniu pasierba, a następnie wyrzucił ich wszystkich za drzwi. A teraz przyszli do mnie i proszą o oddanie im mieszkania. Oczywiście mogłam to zrobić, ale nie zrobiłam. Pozwoliłam im samodzielnie rozwiązać swoje problemy. Główne zdjęcie:
W studenckich czasach nie miałem dużo pieniędzy, więc wynajmowałem mały pokój w starej kamienicy. Niestety, nie przyznano mi miejsca w akademiku. Kamienica znajdowała się niedaleko uniwersytetu, więc mieszkania wynajmowali tam głównie studenci. Ogólnie było fajnie, zbieraliśmy się najczęściej u kogoś w kuchni, rozmawialiśmy, graliśmy w różne gry. Obok mnie mieszkały dwie dziewczyny, które były siostrami. Często chodziłem do nich pożyczyć trochę soli albo masła, więc zdążyliśmy się dość dobrze poznać. To były Marta i Dorota. W ogóle nie były do siebie podobne: Dorota była brunetką o brązowych oczach; nie była może bardzo brzydka, ale miała niewielu wielbicieli. Wszyscy za to kochali się Marcie; była piękna, miała długie jasne włosy i zielone oczy. Mnie też szybko oczarowała. Ja też miałem swoje wielbicielki, ale jakoś na żadną nie zwracałem uwagi. Za to, jak się później okazało, kiedy ja byłem zakochany w Marcie, jej siostra zakochała się we mnie. To było dość oczywiste, bo często do mnie przychodziła, przynosiła jedzenie, zapraszała na spacer. Najpierw się zgadzałem, bo szliśmy zawsze we trójkę, razem z Martą. Oczywiście, Dorota zauważyła moje uczucia w stosunku do jej siostry. Zresztą nigdy ich nie ukrywałem. Zacząłem wysyłać jej prezenty, kwiaty. A kiedy Dorota wyjechała na tygodniowe praktyki studenckie, wyznałem Marcie miłość. Okazało się, że ona też od dawna była we mnie zakochana, ale widziała, że podobam się jej siostrze, więc nic nie zrobiła. Byłem przeszczęśliwy. Spędziliśmy ten tydzień razem, było bardzo romantycznie. Zaproponowałem, żeby przeniosła się do mnie. Kiedy Dorota wróciła i dowiedziała się o tym wszystkim, była zła i poprosiła siostrę, żeby się nie przeprowadzała. Ale potem okazało się, że Marta jest w ciąży, więc powiedziała siostrze, że teraz już powinna zamieszkać ze mną. Byłem zaskoczony wiadomością o ciąży, ale wierzyłem, że jakoś sobie poradzimy! Aż tu kiedyś na uczelni podchodzi do mnie Dorota: – Ty nie wiesz, że to nie jest twoje dziecko? – Dlaczego niby? – zapytałem zaskoczony. – Myślisz, że tak łatwo jest zajść w ciążę? Byliście razem przez tydzień i od razu jest w ciąży, przecież to śmieszne! Sam wiesz, ilu facetów się koło niej kręci. Nikt nie chciał wziąć na siebie dziecka, to padło na ciebie, głupku! Byłem załamany, bo naprawdę – to przecież nie mogło się stać w ciągu jednego tygodnia! Wróciłem do domu. Marta zauważyła, że jestem smutny. Zapytałem ją wtedy, czy jest pewna, że to moje dziecko. Odpowiedziała z takim przekonaniem, że już sam nie wiedziałem, co o tym myśleć. Ale ponieważ moja miłość do niej była bardzo silna, postanowiłem, że nawet jeżeli to nie będzie moje dziecko, to je wychowam! Od tamtego czasu minęło 7 lat. Pobraliśmy się. Urodził nam się syn. Od początku był tak podobny do mnie, że pomyślałem, że chyba naprawdę jest mój. Oczywiście potajemnie, żeby nikt się nie dowiedział, że zrobiłem test DNA. Wyniki powiedziały, że w 99,9% to jest moje dziecko. Dobrze, że nie posłuchałem wtedy siostry mojej żony, bo straciłbym i ukochaną dziewczynę, i cudownego syna!
moja siostra zrobiła mi dobrze
